FAQ - Wszystko o kotłach

• Gdzie zamontujesz nasz kocioł?
• Gwarancja
• Dobór kotła
• Jak obliczyć moc kotła?
• Co użytkownik powinien wiedzieć
• EKO-GROSZEK
• Montaż kotła
• Pomieszczenie kotłowni
• Przygotowanie kotła do rozruchu
• Napełnianie instalacji grzewczej wodą
• Rozpalenie kotła
• Palenie ciągłe
• Czyszczenie kotła

Polecamy również przeczytać nasz miniporadnik oszczędzania - kliknij aby przeczytać.

• wszystkie kotły z podajnikiem posiadają certyfikaty bezpieczeństwa ekologicznego
• bardzo wysoka sprawność cieplna - 86,4%
• ekonomiczna eksploatacja - koszty ogrzewania są dwukrotnie niższe w porównaniu do wykorzystania gazu ziemnego oraz do czterech razy niższe w porównaniu do wykorzystanego oleju opałowego
• prosta obsługa, która sprowadza się jedynie do uzupełniania paliwa oraz okresowego czyszczenia kotła
• bezdymne spalanie
• niski poziom substancji szkodliwych – potwierdzone certyfikatem ekologicznym
• ograniczenie zużycia węgla o 40%
• płynna regulacja wydajności energetycznej - od 30% do 100%
• spalanie może odbywać się w sposób ciągły
• ciepła woda przez 24h na dobę przy niskich kosztach
• modułowa budowa
• szeroki wachlarz sterowania
• wysoki poziom bezpieczeństwa
• możliwość podłączenia bojlera do ogrzewania wody
• bardzo solidne wykonanie
• tanie źródło ciepła

do góry

• budynki mieszkalne jedno- i wielorodzinne
• gospodarstwa rolne
• zakłady pracy
• hale produkcyjne
• budynki handlowe
• szkoły i przedszkola
• hurtownie

do góry

Producent zapewnia sprawne działanie kotła przy użyciu zgodnie z przeznaczeniem i zaleceniami zawartymi w instrukcji obsługi. Istnieje możliwość zakupu ratalnego. W sprawie szczegółów prosimy o kontakt.

do góry

Określ moc kotła, jaka będzie potrzebna do ogrzewania Twoich pomieszczeń. Tradycyjnie wysokość pokojów w domu mieszkalnym to około 2,60m. Na podstawie tej wysokości, orientacyjną moc kotła odczytać można z następującej tabeli:

Ogrzewając dwa piętra domu o wymiarach 7 na 10 metrów (powierzchnia do ogrzania to 2*(7x10) = 140 metrów kwadratowych), należy wybrać kocioł o mocy około 17 kW. Jeżeli wysokość pomieszczeń do ogrzania jest inna, poniżej przedstawiamy wzór na obliczenie mocy kotła.


do góry

Orientacyjną moc kotła najprościej można dobrać na podstawie wskaźnika odnoszącego się do kubatury ogrzewanych pomieszczeń. Wartość tego wskaźnika zależy od stopnia izolacji termicznej budynku. W przypadku bardzo dobrej izolacji termicznej zakładamy moc 40 W/m3, zaś w przypadku budynków pozbawionych izolacji termicznej korzystamy ze współczynnika 60 W/m3.

Dla przykładu policzmy moc kotła dla kamienicy bez izolacji termicznej. Budynek ma powierzchnię 300 m2, a wysokość pomieszczeń wynosi 3 m, kocioł powinien więc mieć moc:

Innym sposobem jest obliczenie zapotrzebowania na ciepło budynku jako sumy mocy poszczególnych grzejników. Warto do wyliczonej mocy dodać 10-20% zapasu, aby eksploatacja kotła nie odbywała się przy maksymalnych parametrach grzewczych. W razie wątpliwości prosimy o kontakt.

do góry

• Żywotność kotła uzależniona jest użytkowania, a także od materiałów, z jakich wykonany jest kocioł. Standardowo wytrzymałość kotła plasuje się w granicy od 10 do 20 lat.
• W sprzedawanych przez nas kotłach zastosowano odpowiednio grubą stal o wysokiej jakości, aby zwiększyć wytrzymałość miejsc wewnętrznych i przedłużyć żywotność kotła.

do góry

Eko-groszek. Dlaczego? Popularność Eko-groszku jest wynikiem zaostrzenia norm emisji zanieczyszczeń do atmosfery. Zmusiło to producentów paliw stałych do szukania bardziej proekologicznych rozwiązań ogrzewania.
Eko-groszek to węgiel kamienny sortymentu groszek II granulacji 5-25 mm, odpowiednio uszlachetniony. Charakteryzuje się niską zawartością siarki (do 0,6%), dzięki czemu spełnia normy ekologiczne. Wartość opałowa eko-groszku to 26-27 MJ/kg.
Ogrzewanie Eko-groszkiem jest tańsze o około 40 % od ogrzewania paliwami płynnymi.

Eko-groszek dostarczany jest luzem lub w workach, co umożliwia przechowywanie takiej ilości paliwa jaka jest potrzebna. Atutem tego typu ogrzewania jest również łatwość utrzymania czystości, kotłownia bowiem wcale nie musi znajdować się w piwnicy.

Do spalania Eko-groszku stosuje się nowoczesne urządzenia, bardzo wygodne w obsłudze. Są to piece c.o. z paleniskiem retortowym. Praca kotła może służyć do zaopatrzenia w ciepłą wodę użytkową w ciągu całego roku. Spalanie jest praktycznie bezdymne.
Jednym z najważniejszych elementów kotła na ekogroszek jest zespół - podajnik paliwa oraz palnik retortowy. Materiał, z jakiego zostały wykonane części podajnika oraz jakość ich wykonania mają wpływ na prawidłowe działanie pieca centralnego ogrzewania.

Produkowane są również piece z dodatkowym rusztem, który pozwala na pracę urządzenia w razie awarii lub przerwy w dostawie energii elektrycznej. W tym wypadku można spalać drewno lub inne paliwa. Opcję tę należy jednak stosować tylko w sytuacjach awaryjnych.

Głównymi producentami Ekogroszku są:
- Zakład Górniczy "PIEKARY", dawny KWK "JULIAN" w Piekarach Śląskich,
- KWK "PIAST" w Bieruniu,
- Katowicki Holding Węglowy- Zakład Przeróbczy w Sosnowcu.

do góry

Przed montażem kotła, przyłączeniem go do instalacji kominowej i grzewczej, proszę zapoznać się z dokumentacją techniczno-ruchową. Dalej sprawdzić kompletność kotła oraz dokonać szczegółowych oględzin, w celu wykluczenia śladów uszkodzeń.

Prace związane z ustawieniem kotła, urządzeniem kotłowni oraz podłączeniem kotła do instalacji powierzamy instalatorowi, posiadającemu odpowiednią wiedzę, uprawnienia jak i doświadczenie. Dokładne przygotowanie do użytkowania ma zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa obsługi kotła, prawidłowej pracy kotła i instalacji centralnego ogrzewania.

do góry

Pomieszczenie kotłowni powinno odpowiadać wymaganiom normy PN-87/B-02411. Niezwykle istotne jest zapewnienie właściwej wentylacji pomieszczenia, w którym znajdować będzie się kocioł.

Owo pomieszczenie powinno posiadać:
kanał nawiewny (otwór w ścianie lub oknie) bez żaluzji o przekroju równym połowie przekroju komina, ale nie mniejszym niż 20cm x 20cm, kanał wywiewny usytuowany - w miarę możliwości - przy kominie, z otworem wlotowym (bez żaluzji) pod stropem pomieszczenia o przekroju równym ¼ przekroju komina, ale nie mniejszym niż 14cm x 14cm.

Wymagane normy (powyżej), dotyczące ustawienie kotła, mają na celu zapewnienie wygodnej i bezpiecznej obsługi kotła. Po stronie zespołu zasilającego (zależnie od układu zabudowy) należy pozostawić co najmniej 0,4m wolnej przestrzeni do ściany lub innej trwałej zabudowy. W razie awarii umożliwi to wyjęcie zespołu zasilającego z kotła.

do góry

W czasie transportu odłącza się niektóre z zespołów i elementy, szczególnie: zespół zasilająco-sterujący, kurek spustowy oraz sklepienie ceramiczne. Przed napełnieniem instalacji wodą powinno się wykręcić zaślepkę z króćca ½” od dołu tylnej ściany kotła. W to miejsce wkręca się kurek spustowy, znajdujący się w wyposażeniu. W celu zamontowania zespołu zasilająco-sterującego należy:

• odkręcić pokrywy zaślepiające na bocznych ścianach kotła,
• zdjąć górne elementy paleniska (odlewy żeliwne),
• odkręcić dno obudowy retorty,
• wprowadzić retortę z obudową do właściwego okna (w układzie prawym lub lewym zależnie od potrzeb), naprowadzając otwory mocujące na śruby szpilkowe,
• umocować nakrętkami, zamontować dno obudowy retorty poprzez dolne drzwiczki i wolne okno boczne,
• umieścić górne elementy paleniska na właściwym miejscu,
• dołączyć podajnik z motoreduktorem,
• dołączyć zbiornik paliwa,
• włączyć wtyczki przewodów elektrycznych w odpowiednie gniazda.

Podporę napędu przed zamontowaniem zbiornika paliwa należy ustawić tak, aby stopka podpory stykała się z podłożem. Zaraz po zakończeniu wszystkich czynności związanych z montażem, wolne okno na bocznej ścianie kotła należy ponownie zamknąć pokrywą. Końcową - ostatnią - czynnością montażową jest umieszczenie segmentów sklepienia ceramicznego nad paleniskiem. Segmenty kolejno wprowadzamy do komory paleniskowej. Dolne brzegi opieramy na wspornikach, górne brzegi opieramy wzajemnie o siebie.

do góry

Instalację centralnego ogrzewania wraz kotłem napełniamy wodą przed rozpaleniem kotła. Naczynie wzbiorcze napełniamy tak, aby woda pojawiła się w rurze sygnalizacyjnej. Woda - użyta do napełnienia instalacji - powinna być zmiękczona, co najmniej do wartości 2on i mieć odczyn obojętny (pH=7). Do napełnienia instalacji można użyć wody deszczowej. Ilość wody w układzie podlega naszej kontroli. Co ważne, w prawidłowo wykonanej instalacji centralnego ogrzewania ubytki wody są niewielkie, dzięki czemu nie zachodzi potrzeba częstego uzupełniania. W razie widocznego ubytku wody, należy niezwłocznie zlokalizować przeciek i usunąć go. To właśnie częste uzupełnianie wody w instalacji jest szkodliwe. Zwłaszcza, gdy dysponujemy jedynie wodą twardą. Stosowanie wody twardej doprowadza do nagromadzenia osadów wewnątrz płaszcza wodnego. Wówczas nastąpić może lokalne przegrzanie blachy płaszcza i uszkodzenie kotła.

W razie braku wody w kotle podczas palenia, nie wolno - dla opanowania sytuacji - dopuszczać do kotła świeżej wody. Wówczas niezwłocznie wygaszamy kocioł. Podczas wygaszania nie używamy wody czy środków gaśniczych. Po ugaszeniu pozostawiamy kocioł do wystudzenia. Następnie, po usunięciu ewentualnej awarii, napełniamy instalację wodą.

do góry

Rozpalanie kotła rozpoczynamy po sprawdzeniu, czy w instalacji znajduje się wymagana ilość wody. Sprawdzamy, czy woda w naczyniu wzbiorczym oraz w przewodzie łączącym kocioł z naczyniem wzbiorczym nie uległa zamrożeniu. Nie wolno bowiem rozpalać kotła przed roztopieniem lodu za pomocą dostępnych źródeł ciepła. Należy również sprawdzić sprawność całej instalacji i urządzeń kotłowni. Rozpalanie przeprowadzamy w następujący sposób:

• wsypujemy węgiel do zbiornika paliwa,
• zamykamy szczelnie pokrywę zbiornika paliwa,
• otwieramy drzwiczki środkowe, by obserwować palenisko,
• włączamy zasilanie sterownika,
• przechodzimy - bezpośrednio po włączeniu zasilania - ze sterowania automatycznego na ręczne,
• uruchomiamy podajnik do czasu, aż węgiel pojawi się nieco poniżej wylotu retorty,
• zatrzymujemy podajnik,
• rozpalamy drobne kawałki drewna na powierzchni węgla w retorcie,
• ręcznie narzucamy nieco węgla na palące się drewno,
• uruchomiamy na odpowiedni okres wentylator,
• po rozpaleniu węgla zamykamy drzwiczki,
• przestawiamy sterownik na sterowanie automatyczne. Zaniedbanie tej czynności spowoduje wygaśnięcie kotła,
• nastawić parametry zależnie od potrzeb. Posługujemy się wyłącznie instrukcją obsługi sterownika.

do góry

Podczas pracy kotła, przepustnica spalin w czopuchu powinna być ustawiona na prześwit około 25% przekroju. Stopień otwarcia powinno ustalić się praktycznie. Zależy on od wielu różnych czynników. Uzupełnianie paliwa - w zależności od temperatury zewnętrznej - należy wykonywać co kilkanaście do kilkudziesięciu godzin. Wszystko oczywiście zależnie od potrzeb. Uzupełnianie paliwa polega na wsypaniu odpowiedniej jego porcji do zbiornika paliwa. Pokrywa zbiornika paliwa powinna być szczelnie zamknięta. Nastawy sterownika i przepustnicy wentylatora nadmuchowego powinny być dokonane w oparciu o instrukcję producenta zespołu zasilającego a poprawiane w zależności od warunków i potrzeb.

do góry

Utrzymanie należytej sprawności cieplnej kotła wymaga okresowego czyszczenia. Do tego celu służy wyposażenie kotła dołączane przy sprzedaży. Należy systematycznie usuwać sadzę i osady smoliste ze ścian komory spalania, kanałów przewodu konwekcyjnego, przewodów dymowych i czopucha. Drzwiczki wyczystne umożliwiają dostęp do przewodu konwekcyjnego i przewodów dymowych. Komorę spalania można oczyścić częściowo poprzez drzwiczki rewizyjne i częściowo przez drzwiczki popielnika. Wyczyszczenie wnętrza czopucha możliwe jest po uprzednim odkręceniu pokrywy wyczystnej na jego boku. W zakres czyszczenia kotła wchodzi również okresowe, zależnie od potrzeb, usuwanie popiołu ze skrzynki popielnika oraz czyszczenie dna kotła z resztek rozsypanego popiołu. Wszelkie czynności związane z czyszczeniem wewnętrznych komór kotła i czopucha powinny być wykonywane z zachowaniem należytej ostrożności po wygaszeniu i ostudzeniu kotła. Czyszczenie retorty i jej obudowy powinno być wykonywane okresowo zgodnie z zaleceniami producenta zespołu zasilająco-sterującego.

do góry